اثر دما بر واکنش تابعی زنبور پارازیتوئید Aphidius matricariae روی شته معمولی گندم Schizaphis graminum

عنوان دوره: بیست و یکمین کنگره گیاه پزشکی ایران

فاطمه حاج رحمت اللهی؛ اصغر شیروانی؛ مریم راشکی

یکی از شاخص هایی که در بررسی کارایی پارازیتوئیدها مورد استفاده قرار می گیرد، واکنش آن ها به تغییر تراکم میزبان (واکنش تابعی) است. با توجه به اهمیت و تاثیر دما به عنوان یک عامل مهم محیطی در اجرای موفق یک برنامه کنترل بیولوژیک، در این تحقیق واکنش تابعی زنبور پارازیتوئید Aphidius matricariae Halidayدر تراکم های 2، 4، 8، 16، 32 و 64 پوره ی سن مرجح (سن سوم) شته معمولی گندم Schizaphis graminum Rondani (Hemiptera: Aphididae) در دماهای 20، 25 و 30 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 10±70 درصد و دوره ی نوری 16:8 ساعت (روشنایی: تاریکی) به مدت 24 ساعت روی گیاه گندم، رقم الوند مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش 20 تکرار برای تراکم های 2، 4 و 8، 15 تکرار برای تراکم 16 و 10 تکرار برای تراکم های 32 و 64 انجام شد. نوع واکنش تابعی به وسیله رگرسیون لجستیک و پارامترهای مربوط به آن شامل قدرت جستجوگری (a) و زمان دستیابی (Th) با استفاده از رگرسیون غیرخطی و مدل Rogers تعیین شد. نتایج نشان داد واکنش تابعی در هر سه دما از نوع دوم است. قدرت جستجوگری زنبور در دماهای 20، 25 و 30 درجه سلسیوس به ترتیب1053 .0، 533 .0 و215 .0 بر ساعت و زمان دستیابی به میزبان در دماهای 20، 25 و 30 درجه سلسیوس به ترتیب71 .0، 492 .1 و 976 .1 ساعت بدست آمد. بیشترین مقدار قدرت جستجو و کمترین زمان دستیابی در دمای 20 درجه سلسیوس بدست آمد که نشان دهنده کارایی بیشتر زنبور A. matricariae در این دما می باشد.

پارازیتوئید؛ دما؛ شته معمولی گندم و واکنش تابعی