تعیین گروه های سازگار میسیلیومی و بررسی بیماریزایی Sclerotinia minor در مزارع آفتابگردان استان آذربایجان غربی
عنوان دوره: بیست و یکمین کنگره گیاه پزشکی ایران
نویسندگان
دانشیار دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه
چکیده
Sclerotinia minor Jaggar یک قارچ دیسکومیت خاکزاد است که به وسیله‌ی اسکلروت‌های منظم و کوچک (2 – 5/0 میلی متر)، رشد میسیلیوم‌ها و کلنیزه کردن بافت‌های گیاهان حساس شناخته می‌شود. بیش از 100 گونه گیاهی به عنوان میزبان برای این بیماگر تعیین شده است. یکی از مهمترین بیماری‌های آفتابگردان در استان آذربایجان غربی پوسیدگی ساقه ناشی از قارچ Sclerotinia minor می‌باشد. برای تعیین تنوع ژنتیکی و ارزیابی خطر گسترش این بیمارگر به مناطق دیگر، با استفاده از گروه‌های سازگار میسیلیومی (MCGs)، بیش از 68 جدایه از مناطق مختلف استان جمع‌آوری گردید. با قرار دادن جدایه‌ها در کنار یکدیگر در روی محیط کشت PDA و مشاهده منطقه ناسازگاری، این 68 جدایه در 13 گروه سازگار میسیلیومی قرار گرفتند. در بین 13 گروه سازگار میسیلیومی 6 گروه تک جدایه‌ای بوده و بقیه از دو یا چند جدایه تشکیل شده بودند. بیش از 70 درصد جدایه‌ها در 4 گروه سازگار میسلیومی و از بین آنها حدود 50 درصد جدایه‌ها در یک گروه سازگار میسیلیومی قرار داشتند. جدایه‌ها در این گروه غالب در هر تمام مناطق پراکنده بودند که این نشان‌دهنده‌ی منشاء و خاستگاه یکسان برای جمعیت پاتوژن می‌باشد. بیماریزایی جدایه‌ها با استفاده از قرار دادن قطعه میسیلیومی در قاعده ساقه انجام گرفت. نتایج به دست آمده از آنالیز دادهای آزمون بیماریزیی جدایه‌ها نشان داد که جدایه‌ها در سه گروه: جدایه‌های با بیماریزایی زیاد (11/19 درصد)، با بیماریزایی متوسط (23/63 درصد) و با بیماریزایی کم (6/17 درصد) قرار گرفتند. هیچگونه ارتباطی بین بیماریزایی جدایه‌ها و گروه‌های سازگار میسیلیومی یافت نگردید.
کلیدواژه ها