عنوان دوره: بیست و یکمین کنگره گیاه پزشکی ایران

مرضیه کشکولی؛ جهانگیر خواجه علی؛ نفیسه پورجواد

هیئت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان

باتوجه به اهمیت کنترل بیولوژیک تریپس پیاز، پتانسیل نماتدهای بیماری زای حشرات علیه این آفت در شرایط شبه گلخانه‌ای مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور، تریپس پیاز بر گلدانهای لوبیا (Phaseolus vulgaris L.) در شرایط گلخانه‌ای پرورش یافت. نماتدهای بیماری‌زا (Heterorhabditis bacteriophora و Steinernema carpocapsae) (Steinernematidae وRhabditida: Heterorhabditidae) از شرکت Koppert هلند (Berkelen Rodenrijs, the Netherlands) گرفته شد و روی آخرین سن لاروی پروانه موم خوار(Lepidoptera: Pyralidae) Galleria mellonella پرورش داده شد. برای بررسی اثر کنترلی نماتدها علیه تریپس، 100 لارو تریپس بر هر گلدان لوبیا (در مرحله دو برگی) قرار داده شد. هر گیاه بوسیله استوانه طلقی احاطه شد و (یک ساعت پس از قرار دان تریپس ها) با آب، نماتد S. carpocapsae یا H. bacteriophora در غلظت‌های 104 یا 104×2 نماتد بیماری زا به ازای هر میلی لیتر، اسپری شد. پس از 24 ساعت، همه گیاهان از قاعده ساقه بریده شده و تعداد لارو تریپس به ازای هر گیاه محاسبه شد. تعداد بالغین ظاهر شده تریپس نیز ظرف 15 روز با استفاده از کارت زرد نصب شده بر دهانه استوانه محاسبه شد و میزان مرگ و میر با در نظر گرفتن تعداد لاروها و بالغین زنده، محاسبه گردید. نتایج آزمایشات نشان داد که نماتدهایH. bacteriophora و S. carpocapsaeدر غلظت 104×2 نماتد بیماری زا در هر میلی لیتر به ترتیب با 65 و 61% مرگ و میر بیشترین کارایی را در کنترل تریپس داشتند. این مطالعه پتانسیل کنترل بیولوژیک نماتدهای بیماری‌زای حشرات بر تریپس پیاز در شرایط شبه گلخانه ای را مورد ارزیابی قرار داد.

Thrips tabaci؛ نماتودهای بیماری‌زای حشرات؛ شرایط شبه گلخانه‌ای؛ کنترل بیولوژیک