عنوان دوره: بیست و یکمین کنگره گیاه پزشکی ایران

مارال قادری؛ جبرئیل رزمجو؛ مهدی داوری؛ هوشنگ رفیعی دستجردی؛ عسگر عباداللهی

زنده‌مانی کنیدی‌ قارچ‌ها ممکن است در اثر عوامل محیطی و حشره‌کش‌های شیمیایی، گیاهی و میکروبی دیگر که برای حفاظت گیاهان استفاده می‌شود، تغییر کند. به این منظور ابتدا سازگاری غلظت‌های LC50قارچ‌های Lecanicililum muscarium (Petch) Zare & Gams (جدایه IRAN1822C) و L. lecani (Zimmem) Zare & Gams (جدایه IRAN1768C) نسبت به اسانس‌های گیاه پونه کوهی Mentha longifolia L. و نعناع M. spicata L. در مقادیر 0/5MC، MC و 2MC روی جوانه‌زنی کنیدیوم و رشد رویشی آن‌ها بررسی و اثر متقابل بین قارچ‌هایL. muscarium و L. lecani و اسانس‌های پونه کوهی و نعناع برای کنترل شته برگ یولاف بررسی شد. شته‌های تیمارشده در ژرمیناتور با شرایط دمایی ºC1±23، رطوبت نسبی % 5±80 و دوره نوری16L: 8D ساعت نگه‌داری شدند. مرگ و میر آن‌ها به مدت شش روز ثبت و حشرات مرده و پوره‌های تازه متولد شده از آزمایش حذف می‌گردید. درصد جوانه‌زنی کنیدیوم‌ها در غلظت‌های MC و 2MC از دو اسانس روی هر دو قارچ اختلاف معنی‌داری با شاهد داشتند. رشد رویشی در سه غلظت اسانس نعناع روی قارچ L. lecani و اسانس پونه روی قارچ L. muscarium اختلاف معنی‌داری با شاهد نشان دادند. اسانس پونه روی قارچ L. lecani در غلظت 2MC و اسانس نعناع روی قارچ L. muscarium در غلظت‌های MC و 2MC اختلاف معنی‌داری با شاهد دارا بود. بیشترین مرگ و میر پس از 48 ساعت مربوط به تیمار ادغام اسانس‌های پونه کوهی با نعناع بوده و برابر %33/83 است. پس از آن تیمار ادغام اسانس پونه کوهی با قارچ L. muscarium قرار گرفت؛ که در روش اسپورپاشی و غوطه‌ورسازی مرگ و میر آن به ترتیب برابر 33/68% و 67/71% بود. مرگ و میر حشرات کامل شته برگ یولاف با ادغام اسانس‌های گیاهی و قارچ‌های بیمارگر حشرات نسبت به زمانی که هر کدام به تنهایی اعمال شدند، بیشتر بوده؛ اما اثر سینرژیستی مشاهده نشد.

جوانه زنی کنیدیوم؛ حشره کش های زیستی؛ رشد رویشی