عنوان دوره: بیست و یکمین کنگره گیاه پزشکی ایران

اعظم السادات اسلامی؛ سید اکبر خداپرست؛ صدیقه موسی نژاد؛ فریدون پاداشت دهکایی

در این بررسی 78 جدایه قارچ Sclerotium rolfsii از میزبان‌های مختلف در استان گیلان نظیر لوبیا، بادمجان، فلفل، گوجه فرنگی، بادام زمینی، لوبیا چشم بلبلی، آفتابگردان، کدو و غیره که گروه سازگار رویشی آن‌ها در پژوهش دیگر مشخص گردیده بود مورد استفاده قرار گرفتند. شدت بیماری‌زایی این جدایه‌ها روی بادام‌زمینی - از محصولات مهم استان گیلان- که از میزبان‌های مهم این قارچ می‌باشد، در شرایط گلخانه (با دمای 5±25 درجه سانتیگراد و pH خاک 7/7) تعیین گردید. این آزمایش در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار و سه مشاهده برای هر تکرار و دو شاهد برای هر بلوک انجام شد؛ ابتدا خاک استریل گلدان‌ها به وسیله دانه‌های جو مایه‌زنی شده با جدایه‌های قارچ، آلوده گردید و سپس بذر بادام‌زمینی در گلدان ها کاشته شد. پس از بلوغ گیاه و بروز علایم بیماری، شدت بیماری بر اساس پژمردگی گیاه، طول زخم، درصد آلودگی قطر ساقه، حضور و عدم حضور ریسه و اسکلروت قارچ، وزن تر و ارتفاع گیاه مشخص گردید. نتایج نشان داد تمامی جدایه‌ها بیماری‌زا بودند و بیماری‌زایی بین جدایه‌های مختلف در سطح 1 درصد از لحاظ آماری دارای اختلاف معنی دار بود، طوریکه جدایه ها در پنج گروه بیماری‌زایی قرار گرفتند. جدایه-های شماره 8 و 73 –متعلق به گروه c - دارای کمترین شدت بیماریزایی و جدایه‌های 1، 4، 6، 12، 19، 20، 22، 26، 29، 32، 36، 38، 42، 44، 47، 53، 55، 57، 64، 69، 70 و 77 متعلق به گروه a بیش‌ترین بیماری‌زایی را روی بادام‌زمینی ایجاد کردند و گیاهان آلوده به این جدایه‌ها به طور کامل دچار پوسیدگی و خشکیدگی شدند. این 78 جدایه متعلق به 6 گروه سازگار) ایرانی)- VCG1 تا ‌VCG6- بودند. بر اساس این گروه‌بندی‌ها بین گروه سازگار رویشی و شدت بیماری‌زایی جدایههای مورد مطالعه همبستگی وجود نداشت.

بادام زمینی- پوسیدگی سفید طوقه- شدت بیماریزایی- گروه سازگار رویشی