پراکندگی نپوویروس های آلوده کننده انگور در تاکستان های استان های البرز و قزوین
عنوان دوره: بیست و دومین کنگره گیاهپزشکی ایران
نویسندگان
چکیده
درختچه انگور Vitis vinifera از خانواده Vitaceaeاست. Nepovirus ها بر مبنای توالی ژنتیکی پروتئین پوششی که در انتهای 3' ژنوم قرار دارد به 3 زیر گروه A،B وC تقسیم می شوند. در این تحقیق، نمونه برداری ها در فصول بهار و تابستان سال 94 انجام و تعداد 388 نمونه(230 نمونه از استان قزوین و 158 نمونه از استان البرز) از برگ انگورهای دارای علائم مشکوک و بدون علائم به صورت تصادفی از تاکستان های واقع در شهرهای مختلف استان های البرز و قزوین جمع آوری شد. از 388 نمونه جمع آوری شده تعداد 250 نمونه بر اساس اولویت شدت علائم با استفاده از آزمون سرولوژیک الایزای مستقیم و آنتی سرم پلی کلونال اختصاصی برای حضور نپوویروس ها مورد بررسی قرار گرفت که تعداد 32 نمونه در استان قزوین و تعداد 51 نمونه در استان البرز دارای واکنش مثبت با آنتی سرم پلی کلونال اختصاصی نپوویروس ها بودند. جدایه های دارای واکنش مثبت در آزمون الایزا تا دو هفته بعد از مایه کوبی مکانیکی بر روی گیاهان محک علفی تحت شرایط گلخانه ای علایم اختصاصی نپوویروس ها را ایجاد نمودند. نتایج نشان داد نپوویروس ها در تاکستان های استان های البرز و قزوین بترتیب با درصدهای آلودگی 32% و 14% پراکنده شده اند. جهت ردیابی نپوویروس ها در نمونه های آلوده از RT-PCR استفاده شد. برای بررسی های مولکولی و انجام آزمون RT-PCR ، total-RNA نمونه های برگ انگور آلوده وتعداد20 عدد از گیاه های محک آلوده دارای علائم با استفاده از بافر حاوی LiCl استخراج شد. با استفاده از PCR و پرایمرهای عمومی ( زیر گروه های A و B و C ) قطعه ای از طول ناقص منطقه ژنتیکی عمومی مسئول بیان پروتئین پوششی نپوویروس ها به طول 255 جفت باز در 6 نمونه برای زیر گروه A تکثیر شد. در هیچکدام از نمونه ها قطعه مورد انتظار از ژنوم نپوویروس های واقع در زیرگروه های B وC تکثیر نشد. با توجه به استفاده از پرایمر های عمومی برای شناسایی سه زیرگروه نپوویروس ها شناسایی گونه های اختصاصی در این بخش از تحقیق امکان پذیر نبود.. همچنین علایم نقش زمینه ای و موزاییک خفیف و رگبرگ روشنی عمومی ترین علایم همراه با آلودگی نپوویروس ها شناخته شد. همچنین مشخص شد نپوویروس های زیر گروه A بیشتر در تاکستان های البرز و قزوین پراکنده شده اند و زیر گروه های B و C در این دو استان پراکنده نیستند. با توجه باینکه زیر گروه های B و C در نمونه های این تحقیق ردیابی نشدند، بنظر می رسد که در مجموع به میزان کمتری در مقایسه با زیر گروه A در انگور کاری های مورد بررسی پراکنده شده باشند به این مفهوم که احتمال نوترکیبی بین زیرگروه و حضور گونه های جدید و بسیار متنوع پایین خواهد بود.
کلیدواژه ها