بررسی مولکولی گونهLongidorus iranicus جدا شده از ریزوسفر انار در استان کرمان براساس توالی یابی ناحیه 28S دی ان آ ریبوزومی

XML
عنوان دوره: بیست و دومین کنگره گیاهپزشکی ایران
نویسندگان
چکیده
انار یکی از محصولات مهم نواحی کویری ایران می باشد. نماتودهای خانوادهLongidoridae گروهی از نماتودهای پارازیت گیاهی هستند که در کشاورزی اهمیت دارند. نماتودهای این خانواده انگل خارجی بسیاری از محصولات هستند و بطور وسیع باعث ایجاد خسارت در سراسر جهان می شوند. گروهی از اعضای این خانواده علاوه بر خسارت مستقیم، با انتقال ویروس های پارازیت گیاهی سبب ایجاد خسارت غیرمستقیم نیز می شوند. گونه Longidorus iranicus اولین بار توسط اشتورهان و باروتی در سال 1983 شرح داده شد سپس در سال 2015 گونه L. moesicus به عنوان همنام آن معرفی گردید. در بررسی نماتود های انگل گیاهی خانواده Longidoridae در استان کرمان، جمعیتی از گونه L. iranicus از ریزوسفر انار جداسازی و بر اساس خصوصیات مورفولوژیک شناسایی گردید. نمونه ها از عمق 20 تا 30 سانتی متری خاک برداشته و به ازمایشگاه منتقل شدند. نماتودها با استفاده از روش سینی وایتهد و با استفاده از روش دی گریس تثبیت گردیدند. از نمونه ها اسلاید دائمی تهیه و با استفاده از میکروسکوپ نوری مجهز به لوله ترسیم بررسی شدند. علاوه بر این برای بررسی دقیق‌تر مبادرت به تکثیر ناحیه D2-D3 ژن 28S rDNA گردید. نتایج بلاست نشان داد که این گونه 99 درصد با جمعیت های قبلی توالی یابی شده شباهت نشان می دهد. نتایج آنالیز فیلوژنتیکی جمعیت مورد مطالعه با استفاده از روش maximum likelihood و نرم افزار MEGA6 نشان داد که جمعیت L. iranicus با ارزش بوتستراپ 94 در کنار سایر جمعیت های گونه L. iranicus در یک کلاد قرار می گیرد. جمعیت مورد مطالعه به همراه سایر جمعیت های L. iranicus در یک زیر کلاد در کلاد اول قرار میگیرد. جمعیت‌هایی از گونه L. pseudoelongatus نیز در زیر کلاد ای دیگر از همین کلاد قرار گرفته اند. کلاد دوم درخت بدست امده شامل جمعیت هایی از گونه L. ceretensis و یک جمعیت از Longidorus sp. است. کلاد سوم نیز دربرگیرنده جمعیت هایی از L. closelongatus است و در نهایت جمعیت هایی از L. dunensis و Longidorus sp. کلاد چهارم را تشکیل میدهند. سایر توالی های موجود از ژن بانک گرفته شد و گونه Xiphinema index با کد دسترسی HG969307 به عنوان Outgroup در نظر گرفته شد. بررسی فاصله ژنتیکی با استفاده از روش Maximum Composite Likelihood نشان می دهد که کمترین فاصله ژنتیکی با L. iranicus (023/0 و 020/0) از کشور ایران با کد دسترسی KP222294، یونان با کد دسترسی KJ802876 و اسلوونی با کد دسترسی HM447029 و بیشترین فاصله با گونه L. dunensis (076/0 و 079/0) از کشور هلند با کدهای دسترسی AY593056 و AY593057 دارد.
کلیدواژه ها