بررسی اثر ورمی کمپوست روی مرگ و میر مراحل نابالغ سفید بالک پنبه Bemisia tabaci biotype B پرورشی بر روی گوجه فرنگی گلخانه ای
XML
عنوان دوره: بیست و دومین کنگره گیاهپزشکی ایران
نویسندگان
چکیده
سفیدبالک‌پنبه Genn.) (Hem.:Aleyrodidae)) Bemisia tabaci با دامنه میزبانی وسیع، به‌عنوان آفت محصولات زراعی، گلخانه ای و گیاهان زینتی در دنیا مطرح است با توجه به عواقب مصرف سموم شیمیایی نظیر ایجاد مقاومت در آفات، از بین رفتن دشمنان طبیعی و مسمومیت های محیطی و غذایی استفاده از سایر روشهای مهار آفات مورد توجه قرار گرفته است در سالهای اخیر ا تحقیقات در خصوص استفاده از مکمل های غذایی آلی در بستر کشت گیاهان و اثر آن روی آفات و بیماریهای گیاهی، جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص داده است. مطالعات نشان داده است کود دهی و تغییر نسبت عناصر مختلف در گیاه می تواند بر ایجاد مقاومت یا حساسیت گیاه میزبان به آفات و همچنین در ترجیح غذایی آفات و در نتیجه در میزان مرگ و میر و دینامیک جمعیت آنها موثر باشد. در این مطالعه اثر سه ترکیب از بستر باگا (ترکیب تجاری شرکت دشت سبز آتیه- پارک علم و فناوری دانشگاه تهران) و ورمی کمپوست ( 10، 20 و 40 درصد) در مقایسه با بستر پایه باگا به عنوان شاهد روی مرگ و میر مراحل نابالغ سفید بالک پنبه Bemisia tabaci biotype B (= B. argentifolii) Bellows & Perring پرورشی بر روی گوجه فرنگی گلخانه ای بررسی شد. آزمایش در شرایط دمایی 2 ± 27 و رطوبت نسبی 5 ± 65 در شرایط گلخانه انجام شد. برای این منظور 4 تکرار از هر تیمار ( گلدانهای حاوی گوجه فرنگی 4-6 برگی کشت شده در بسترها) در قالب یک طرح کامل تصادفی آماده شد. 50 عدد تخم سفید بالک وارد آزمایش شد روزانه وضعیت تفریخ تخم ها و مرگ و میر مراحل پورگی و شفیره تا خروج آخرین حشره کامل از شفیره بررسی و نتایج ثبت گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار spss 16 آنالیز آماری شد. نتایج نشان داد درصد مرگ و میرمراحل پورگی در بین تیمارها در سطح 1% اختلاف معنی دار دارد به طوریکه مرگ‌و‌ میر سن اول پورگی بر روی شاهد، ورمی کمپوست 10%، ورمی کمپوست 20% و ورمی‌کمپوست 40% به ترتیب29/1 ± 3، 850/1 ± 02/6، 881/0 ± 925/8 و 288/1 ± 237/12 ، میانگین نرخ مرگ و میر پوره سن 2 روی شاهد، ورمی کمپوست 10%، ورمی کمپوست 20% و ورمی‌کمپوست 40% به ترتیب 53/0 ± 53/0، 75/1 ± 13/7، 66/1 ± 77/9 و 90/1 ± 83/10 درصد و میانگین نرخ مرگ‌و‌میر پوره سن 3 روی شاهد، ورمی کمپوست 10%، ورمی کمپوست 20% و ورمی‌کمپوست 40% به ترتیب 0 ± 0 ، 63/1 ± 56/7 ، 53/2 ± 45/9 ، 28/2 ± 66/13 درصد بود. نتایج نشان می دهد افزودن کود ورمی کمپوست در بستر کشت علاوه بر افزایش راندمان محصول می تواند به عنوان القا کننده مقاومت به آفات در برنامه های مدیریت تلفیقی مورد توجه قرار گیرد.
کلیدواژه ها