تعیین گروه های سازگار رویشی (VCG) جدایه های Aspergillus parasiticus خاک مزارع بادام زمینی

عنوان دوره: بیست و یکمین کنگره گیاه پزشکی ایران

تعداد 53 جدایه Aspergillus parasiticus که در طی سال زراعی 92-1391 از خاک مزارع بادام زمینی استان گیلان (آستانه اشرفیه) جداسازی شده بود، در تعیین تنوع ژنتیکی بر اساس گروه های سازگار رویشی استفاده گردید. جهش یافتگان نیت جدایه ها با استفاده از محیط زاپک آگار حاوی کلرات پتاسیم (سه درصد) تولید شدند. جهش یافتگان نیت بر اساس رشد پرگنه روی محیط پایه حاوی یکی از منابع نیتروژن شامل نیترات سدیم، نیتریت سدیم، هیپوزانتین و تارتارات آمونیوم گروهبندی شدند. جهش یافتگان نیت جهت تشکیل هتروکاریون بر روی محیط حداقل تلاقی (کشت متقابل) داده شدند. رشد وحشی میسیلیوم ها در حدفاصل دو جدایه بعنوان واکنش سازگاری و عدم تشکیل هتروکاریون بعنوان ناسازگاری دو جدایه در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که 37 جدایه A. parasiticus (8/69 درصد) توانایی تولید جهش یافته نیت را داشتند. جهش یافتگان نیت بر اساس توانایی استفاده از منابع نیتروژن در سه کلاس فنوتیپی niaD (7/59٪)، nirA (2/32٪) و cnx (1/8٪) قرار گرفتند. تعداد 21 گروه سازگار رویشی بر اساس توانایی تشکیل هتروکاریون پایدار بین جهش یافتگان نیت شناسایی شد. تنوع ژنتیکی جمعیت A. parasiticus در خاک مزارع بادام زمینی بر اساس تحلیل گروه های سازگار رویشی 8/56 درصد تعیین گردید. نتایج بدست آمده بیانگر ارتباط بین گروه های سازگار رویشی و تولید سختینه بود. این اولین گزارش از تنوع گروه سازگاری رویشی جدایه های A. parasiticus در مزارع بادام زمینی کشور می باشد.

آسپرژیلوس-بادام زمینی-گروه سازگار رویشی