عنوان دوره: بیست و یکمین کنگره گیاه پزشکی ایران

مینا حسینی حاجی عبدال؛ حشمت اله امینیان؛ داریوش شهریاری؛ نوازاله صاحبانی؛ محمود لطفی

کنترل بیولوژیک راهکاری موثر جهت کاهش آلودگی محیط زیست و خطر ایجاد مقاومت ناشی از قارچ کش های شیمیایی محسوب می شود. فعالیت بیوکنترلی باکتری (4B) Bacillus subtilis علیه قارچ Fusarium oxysporum f. sp. melonis عامل بیماری پژمردگی فوزاریومی طالبی و همچنین توانایی این باکتری برای القاء پاسخ های دفاعی در ریشه گیاه مورد بررسی قرار گرفت. در شرایط آزمایشگاهی، میزان درصد بازدارندگی از رشد میسلیوم قارچ بیمارگر در آزمون کشت متقابل، ترکیبات خارج سلولی و مواد فرار مورد ارزیابی قرار گرفت. میزان درصد بازدارندگی از رشد میسلیومی بیمارگر در آزمون کشت متقابل 67/87% ، در تولید ترکیبات خارج سلولی77/56% و در آزمون ترکیبات فرار ضد قارچی 5/53% اندازه گیری شد. آزمون گلخانه ای به دو روش تیمار خاک و پوشش دادن بذور با B. subtilis انجام شد. آزمایش ها با 4 تکرار انجام گرفت. پس از 30 روز، نتایج نشان داد که B. subtilis موجب کاهش معنی دار شدت بیماری و افزایش معنی دار فاکتورهای رشدی در مقایسه با شاهد آلوده می شوند. علاوه بر کنترل بیماری فوزاریومی طالبی، B. subtilis فعالیت آنزیم پراکسیداز را افزایش داد که این افزایش 5 روز پس از مایه زنی با عامل بیماری به حداکثر رسید. بیشترین میزان فنل کل در روزهای سوم و پنجم پس از مایه زنی مشاهده شد. نتایج این بررسی پیشنهاد می کند که بخشی از تاثیرات بازدارنده B. subtilis در کنترل قارچ عامل پژمردگی فوزاریومی طالبی ناشی از اثر غیر مستقیم باکتری بعنوان محرک بوده که با افزایش پاسخ های دفاعی بیوشیمیایی در گیاه همراه است.

کنترل بیولوژیک؛ طالبی؛ Fusarium oxysporum f. sp. melonis؛ Baciillus subtilis؛ پراکسیداز