عنوان دوره: بیست و یکمین کنگره گیاه پزشکی ایران

احمد رهبری؛ مهدی علیزادگان؛ محمدرضا نجفی؛ سید حمیدرضا موسوی رستم؛ زین العابدین شهادتی مقدم؛ پرویز شیمی

با توجه به خسارت مستقیم علف‌های هرز به گیاه توتون و میزبانی برای آفات و بیماری‌ها لزوم کنترل آنها و کاهش هزینه‌های تولید امری اجتناب‌ناپذیر است. با توجه به تنوع علف‎های‌هرز، کاربرد مخلوط علف‎کش‌ها می‎تواند در کاهش خسارت، جلوگیری از بروز مقاومت و افزایش عملکرد راه‌گشا باشد. لذا این تحقیق با هدف بررسی کارآیی مخلوط علف‌کش‌های پیش از کاشت در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در مرکز تحقیقات و آموزش تیرتاش در سال 1391 ‌انجام گرفت. جهت تعیین کارآیی علف‌کش‌ها هر کرت به دو بخش تقسیم و کرت‌های تیمار‌شده با کرت هم‌جوار شاهد تداخل علف‌هرز مقایسه گردید. تیمارها شامل مخلوط علف‌کش‌های تریفلورالین (ترفلان) 1 به‌علاوه ای‎پی‎تی‎سی (ارادیکان) 5 لیتر در هکتار، ترفلان 1 به علاوه سیکلوات (رونیت) 5 لیتر در هکتار، پندیمتالین (استامپ) 2 به علاوه ارادیکان 3 لیتر در هکتار و استامپ 2 به علاوه رونیت 3 لیتر درهکتار به همراه تیمار وجین طی فصل رشد و تیمار دوبار وجین (شیوه متداول منطقه) در کرت‌های 20 متر مربعی اعمال شد. عملیات کاشت، داشت و برداشت توتون گرمخانه‌ای رقم کا 326 طبق توصیه‌های مرکز انجام شد. علف‌های‌هرز شناسایی شده شامل آفتاب‌پرست، اویارسلام، تاتوره، تاج‌خروس، تاجریزی، سلمه، چسبک، خرفه، گوش‌بره و عروسکپشتپرده بود. بمنظور ارزیابی تیمارهای آزمایش، تراکم علف‌های‌هرز از 20 روز پس از نشاکاری در سه مرحله با فاصله 20 روز و هم چنین وزن تر و خشک اندام هوایی علف‌های هرز در سطح یک متر مربع از هر کرت مقارن با اولین برداشت توتون ثبت شد. صفات رشدی توتون از قبیل وزن سبز، عملکرد، متوسط قیمت و درآمد ناخالص تعیین گردید. نتایج آزمایش نشان داد که تمامی مخلوط‌های علفکشی بکار رفته در این آزمایش کارآیی یکسان و قابل قبولی در کنترل علف‌های هرز و افزایش عملکرد داشتند. به طوریکه در مقایسه با شاهد عدم کنترل، مخلوط علف‌کش‌ها موجب کاهش 82 درصدی تراکم علف‌های هرز گردید.

علف هرز؛ علفکش؛ توتون